Niedoczytanie :(

Wczoraj T. uświadomił mi, że ten ostatni zastrzyk z przedwczoraj, jak myślałam drugi z sześciu, wcale nie jest drugi, tylko jest kontynuacją 1-go cyklu chemioterapii wg schematu PCV, co zresztą cytuję z wypisu, którego do tej pory nie przeczytałam całego. Ale shit! To ile to potrwa?! Skoro dwa (o ile nie więcej) zastrzyki co 6-8 tygodni tworzą pierwszy cykl, a ma ich być 6, to kiedy to się skończy? W grudniu przyszłego roku?! Nawet nie mam już siły tego liczyć i już mi się odechciewa. Ale w dupce tam. Byle do przodu, po drodze czeka mnie kilka miłych wydarzeń, więc mam nadzieję, że jakoś to będzie.

Nadal mam lenia, a tu w już jutro czeka nas wyjazd aż do Szwajcarii do "Jana od Boga", który ma być w Bazylei między 19-21 lipca. Co prawda lepsza Szwajcaria niż Brazylia, chociaż czasowo wyjdzie pewnie podobnie, ale cenowo znacznie mniej. Jedziemy samochodem i to tym mniej wygodnym, ale nowszym, który zdecydownie mniej pali niż "babunia" mojego T., która na zegarku ma już grubiutko ponad 300 tysięcy, ale jeszcze się dzielnie trzyma. Prowadzi oczywiście biedny T., dla którego w zasadzie to żaden problem, ale szkoda mi go, bo on na co dzień musi pokonywać w pracy bardzo duże dystanse a tu jeszcze na urlopie to samo. Jemu to jednak nie przeszkadza i jakby mógł dojechałby bezpośrednio do Genewy za jednym zamachem, ale moi rodzice protestują, bo boją się, że nie wytrzymaliby tyle czasu na raz. Dzięki temu, albo przez to, pozwiedzamy coś po drodze, ale też wydamy kasę na noclegi. 

Wyruszamy między 21-0.00 i najpierw kierujemy się do St.Gallen - zaraz na początku Szwajcarii. Rano jak dojedziemy i odpoczniemy, a T. trochę odeśpi, to pozwiedzamy i tam też nocujemy. We wtorek rano jedziemy do Genewy, może przez Zurych albo Berno i Lozannę. Śpimy w jakiejś małej miejscowości zaraz za granicą francuską - Prevessin-Moens. Kolejnego dnia, czyli 17.07 wjeżdżamy kolejką na Aiguille du Midi, potem 18.07 spotykamy się ze znajomą Mamy ze studiów, taką moją przyszywaną "ciocią", z którą mamy częsty kontakt, ale widujemy się - z wiadomych względów - niezbyt często, bo średnio raz na około 7 lat, więc cieszę się na to spotkanie, bo to strasznie ciepła i sympatyczna osoba! Tego samego dnia, pewnie koło południa, po kawce i spacerku wyjeżdżamy do ostatniej już destynacji, czyli Bazylei, gdzie spędzimy trzy dni - do 21.07. W piątek idziemy wszyscy razem na to spotkanie, a pozostałe dwa dni ja będę chodzić sama, a cwaniaczki pójdą sobie zwiedzać miasto... :( Średnio jestem zadowolona, ale cóż, zapłacone, raczej mi nie zaszkodzi, ale co sobie pomedytuję, to moje. Ciekawe ile będzie ludzi, ale pewnie mnóstwo, mnóstwo, mnóstwo... Jakoś przeżyję i to, ale mam nadzieję, że dość szybko zleci.

Kocham podróżować, ale widmo tych spotkań w weekend za tydzień jakoś przysłania mi radość z nadchodzącej możliwości zwiedzenia innego kraju, w którym akurat jeszcze nie byłam. Odezwę się pewnie po powrocie, więc ciekawi niech już powoli obgryzają paznokcie :D

DN na luzie o guzie